Κυριακή 18 Μαρτίου 2007



18 Μαρτίου 2007

Χτες το βράδυ, συζήτηση, παρέα και κρασάκι με τα δυο παιδιά από το "Κ". Σήμερα όλη η μέρα αφιερώθηκε σε συζητήσεις, συνεντεύξεις, ξενάγηση στο νησί και φωτογραφήσεις. Έχω βάσιμες ελπίδες ότι το άρθρο θα έχει καλό κείμενο και ωραίες φωτογραφίες. Θα δούμε. Παρόλα τα άρθρα, τα ρεπορτάζ και την -ανέλπιστη- δημοσιότητα που πήρε αυτή η δράση, -και χαίρομαι πολύ γι' αυτό- αυτό το blog μου δίνει τη δυνατότητα χωρίς μοντάζ και διάμεσους να επικοινωνώ άμεσα με ένα ορισμένο κοινό. Τα μηνύματα που μου έρχονται είναι πολλά, αλλά είναι σίγουρο ότι ο συνδυασμός φάρος, νησί, απομόνωση, χειμώνας, τρελλός βιολόγος, "πουλάει" στα μέσα. Ξέρω ότι κάτι τέτοια η αδηφάγα καθημερινότητα των media, τα έχει για καθημερινό κολατσιό και τα καταπίνει αμάσητα. Δεν ξεχνώ όμως ούτε στιγμή, ότι η δουλειά και ο αγώνας που χρειάζεται για την προστασία της φύσης, του τοπίου, των ειδών και των βιοτόπων στην Ελλάδα είναι μακρύς. Δεν ξεκίνησε χτες και δεν θα τελειώσει αύριο. Η μεγάλη πρόκληση που (εμείς κι όλοι οι συνοδοιπόροι μας) αντιμετωπίζουμε στη χώρα αυτή είναι μέσα στο σύντομο αυτό διάστημα της τρελλής μεταβατικής ρευστότητας που περνάμε, να κατορθώσουμε να κρατήσουμε κάποιες φυσικές περιοχές απείραχτες και αλώβητες για μας και τα παιδιά μας. Και αυτό, πιστέψτε με, θέλει πολύ δημιουργικότητα, τόλμη, επιμονή και αφοσίωση. Είναι τόσες οι φαινομενικά αξεπέραστες δυσκολίες που έχει να αντιπαλέψει κανείς στη σύγχρονη παράλογη και απρόβλεπτη Ελλάδα που ο αγώνας για τη σωτηρία της φύσης θέλει γερά στομάχια, όλο το ελληνικό διαμόνιο που μας απέμεινε και άφθονη πίστη και αφοσίωση. Παράλληλα όμως η άμεση επαφή με τα άγρια κι ανυπόκριτα πλάσματα και η δουλειά στη φύση κρύβει πολλές συγκινήσεις και έντονες εμπειρίες που μπορεί να στηρίξουν όσο τίποτα άλλο, μια "γεμάτη" και "πλούσια" ζωή.

Βγήκα σήμερα το βράδυ το βράδυ έξω από το φάρο, και προσπάθησα να φανταστώ τον εαυτό μου μέσα από το φωτισμένο παράθυρο να κάθεται και να γράφει τις γραμμές αυτές στο τραπέζι της κουζίνας. Κι ολόγυρα η θάλασσα μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι.

8 σχόλια:

gerasimos είπε...

Μήπως σε λίγο το νησί θα προσφέρεται περισσότερο για παρατήρηση...δημοσιογράφων; Και μάλιστα μακριά από το φυσικό τους περιβάλλον!

papalagi είπε...

Την καλησπέρα μου, πέρα για πέρα!!
Πολύ μου άρεσαν αυτά που λες και αυτά που κάνεις!!

Ο χώρος μου, είναι στη διάθεσή σου.

Καλή δύναμη!!
Αντώνης Χατζηθωμάς από το www.ecobuild.gr & www.buildings.gr

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Σε ζηλεύω. Σε ζήλεψα και στην Πρέσπα που γνωριστήκαμε. Σε ζηλεύω και τώρα, που καταφέρνεις να δίνεις ένα νόημα στη ζωή σου και να μην ετεροκαθορίζεσαι.

Ανώνυμος είπε...

Γειά σας αγαπητέ φίλε Κατσαδωράκη.
Απλά να σας πω ότι διαβάζω και γω με μεγάλο ενδιαφέρον αυτά που γράφετε και - όπως με κάθε δικό σας γραπτό - προβληματίζομαι και συγκινούμαι πολύ. Μοναδικός τόπος η Ελλάδα με τις αναρίθμητες ολοζώντανες ερημιές της. Τυχερός είστε - και όχι μόνο - που τα βιώνετε όλ΄ αυτά.
Καλή δύναμη και καλά αποτελέσματα.

Ανώνυμος είπε...

Γιώργο καλησπέρα,
Μετά από μια μέρα τρέλας αποφασίσαμε να μπούμε να δούμε τι κάνεις και εσύ εκεί στη Ψαθούρα. Η φωτογραφία του Φάρου μας έκανε να ξεχάσουμε λίγο την ατμόσφαιρα της Αθήνας και να ονειρευτούμε . . .
Είδαμε ότι δεν είχες και κανένα μήνυμα και είπαμε να σου πούμε ένα γειά. Με τα κυάλια τι έγινε? Τα βρήκες? Πάντως έχεις γίνει πρώτο θέμα και εμείς καμαρώνουμε.
Σε φιλούμε
Κατερίνα & Έμιλυ

lighthouse.life είπε...

@gerasimos Τι να κάνουμε Γεράσιμε, κάθε πράγμα έχει τις καλές και τις κακές του πλευρές! Είμαστε πια μπλεγμένοι όλοι με τα ΜΜΕ. Το blog είναι ότι πιο άμεσο και δικό μου διαθέτω για επικοινωνία!
@papalagi Ευχαριστώ και θα το αξιοποιήσω όσο μπορέσω. Αν θέλεις βέβαια να βάλεις link ευπρόσδεκτο.
@ Δημήτρης Πάντα οι "οικολόγοι" κινδυνεύουμε να γίνουμε γραφικοί.
Για κάποιους θα γίνω ίσως γραφικός, για άλλους θα περάσουν άλλα μηνύματα που δεν έχουν σχέση με τη γραφικότητα.
@ Κατερίνα & Εμιλυ δεν τα βρήκα τα κιάλια μου, αλλά έφτιαξα με ένα σύρμα τα παλιά μου και λειτουργούν σχεδόν άψογα. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου Γιώργο
είμαι ένας γνωστός από τα παλιά.
Σε χαιρετώ, σε επισκέπτομαι τακτικά και σου εύχομαι καλή δύναμη.

Βαγγέλης Σπινθάκης

Unknown είπε...

αν θελεις να σου στελνουν κατι διαφοροι φιλοι. με ποιον τροπο αραγε μπορει να γινει αυτό?
αν για παραδειγμα καποιοι θελησουν να σου στειλουν ενα ζευγαρι κιαλια που τοσο πολυ τα εχεις αναγκη