Πέμπτη 15 Μαρτίου 2007



15 Μαρτίου 2007

Διακόπτω τη συνέχεια από χτες (θα συνεχίσω αύριο) για να γράψω τούτο: θα ήθελα πολύ να απαντώ σε μερικά από τα πολλά και καλά σας σχόλια, αλλά δεν ξέρω πως μπορεί να γίνει αυτό. Μπορούν οι παλιοί και έμπειροι bloggers να μου υποδείξουν πως; Σήμερα είμαι πολύ κουρασμένος γιατί γύρναγα όλη τη μέρα και έψαξα από την αρχή όλες τις φωλιές των Καλικατσούδων και έπρεπε να τις ξανασημειώσω στο GPS. Δεν ξέρω τι έγινε ακριβώς, ίσως πατήθηκε κάποιο κουμπί όσο ήταν στην τσέπη μου ανοιχτό και έχασα όλες τις συντεταγμένες με τις θέσεις τους. Κουράστηκα πολύ αλλά τις ξαναβρήκα και βρήκα και τρεις παραπάνω που δεν τις είχα εντοπίσει πρωτύτερα. Δεν μπόρεσα όμως να τις πλησιάσω γιατί έπρεπε να περάσω πάνω από μια αψίδα που έχουν φτιάξει οι βράχοι κι από κάτω έχασκε το κενό. Δεν το ρίσκαρα. Αποζημιώθηκα όμως από το θέαμα ενός νεογέννητου που μόλις είχε βγεί από το αυγό.

Ο καιρός γλύκανε, η θάλασσα καλοσύνεψε σιγά-σιγά και τα καίκια από την Αλόννησο εμφανίστηκαν και έριχναν δίχτυα στα γύρω νερά όλο το απόγεμα. Έχουν αράξει μάλλον κάποια από αυτά στο Μανδράκι, στο νότιο τμήμα του νησιού και περιμένουν αύριο να σηκώσουν τα δίχτυα τους. Λες να φάμε και κάνα ψάρι αύριο; Ακούω ότι θα βγεί και το σκάφος του Λιμεναρχείου για περιπολία και θα μου φέρει ελπίζω το λάδι της γεννήτριας. Βράζω τώρα νερό στην μεγάλη κατσαρόλα και περιμένω να γίνει, να το ρίξω στο βρυσάκι που υπάρχει στην τουαλέτα για να κάνω μπάνιο. Πέντε μέρες έχω να κάνω μπάνιο. Δεν βρωμίζει όμως εδώ ο άνθρωπος πολύ. Μόνο την μυρωδιά του σώματός σου μυρίζεις, δεν έχεις εκείνα τα καυσαέρια που τρυπώνουν στα μαλλιά και κολλάνε στο δέρμα.

Σκεφτόμουν όμως τούτα, σήμερα, με όλα εκείνα που άκουσα χτες από το μικρό μου ραδιοφωνάκι να λέγονται ως δηλώσεις από επίσημα στόματα για το περιβάλλον: Πόσα χρόνια φωνάζουμε εμείς οι "οικολόγοι" για την κλιματική αλλαγή; έπρεπε να φτάσουν τα πράγματα στο απροχώρητο για να ξυπνήσει η παγκόσμια κοινότητα από τη γλυκειά νάρκη που μας ρίχνουν όλους τα μεγάλα συμφέροντα και να διαπιστώσουμε ότι κάτι πρέπει να αλλάξει στις ζωές μας; Αλλά ακόμη και στην Ελλάδα, έχετε σκεφτεί πόσα από τα πράγματα που έλεγαν εδώ και χρόνια οι οικολόγοι αποδείχτηκαν αλήθεια και υιοθετούνται (με τον ελληνικό τρόπο βέβαια) από πολίτες και πολιτεία; Θυμάμαι παλιά μιλάγαμε για οικο-τουρισμό ή τουρισμό φύσης και κανείς δεν μας έδινε σημασία. Τώρα πια είναι κοινός τόπος. Όταν ξεκινήσαμε τις πρώτες προσπάθειες για βιοκαλλιέργειες με τα φασόλια στην Πρέσπα μόνο δυο τρεις τολμηροί ακολούθησαν. Τώρα όλοι μιλάνε για βιολογικά προϊόντα, βιολογική γεωργία, κτηνοτροφία, καθαρές τροφές. Το ίδιο με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Το ίδιο με την ανακύκλωση, τα σκουπίδια. Και άλλα πολλά (Τα λέγαμε πολύ νωρίς άραγε;)

Ελπίζω, όταν θάρθει η σειρά να μπουν στα στόματα του πολύ κόσμου και των πολιτικών, λέξεις όπως : προστατευόμενες φυσικές περιοχές, προστασία τοπίου, ειδών και οικοτόπων, να έχει απομείνει κάτι άξιο διατήρησης στη χώρα αυτή την κάποτε πανέμορφη από άκρη σ΄άκρη, που να μην έχει χτιστεί, να μην έχει μπαζωθεί, σκαφτεί, γεμίσει σκουπίδια και δρόμους.

13 σχόλια:

Odysseas είπε...

Γιώργο , για τις απαντήσεις στα μηνύματα απλά αφήνεις εδώ το δικό σου μήνυμα. Έτσι σχολιάζεις την κάθε κατάθεση.

lighthouse.life είπε...

Ευχαριστώ Οδυσσέα. Τώρα μπορώ να το κάνω, αλλά όταν έχουν μαζευτεί πολλά μηνύματα, το βράδυ που μπαίνω στο Blogg, δεν έχει νόημα να απαντώ με διάφορα μηνύματα στο τέλος

Κατερίνα είπε...

κε Κατσαδουράκη σήμερα το πρωί σας άκουσα να μιλάτε σε μία ραδιοφωνική εκπομπή για την διαμονή και δουλειά σας στην Ψαθούρα.....και ενθουσιάστηκα...μόλις αναφέρατε ότι έχετε blog καταχάρηκα και περίμενα μήπως αναφέρετε το όνομα του.....μάταια όμως έτσι λοιπόν άρχισα την αναζήτηση στο διαδίκτυο.....μπράβο σας για το κουράγιο σας και για την δουλειά σας...μία βιολόγος της πόλης....

George Glikofridis είπε...

Αγαπητέ Γιώργο, σε ανακάλυψα αργά, κι ακόμη κι αυτό το αργά έγινε λόγο ενός link στο in.gr
Δεν κατάλαβα εξ αρχής περί τίνος επρόκειτο. Το μόνο που είδα ήταν ο τίτλος: "Life at Faros", και μία φωτογραφία του Φάρου.
Ανατρίχιασα κυριολεκτικά γιατί έχω ψάξει τους Ελληνικούς φάρους και ξέρω ότι οι περισσότεροι εξ αυτών δεν κατοικούνται γιατί τώρα πια λειτουργούν ηλεκτρονικά.
Μετά άρχισα να διαβάζω "Έστησα την δορυφορική σύνδεση με..." και από μέσα μου είπα "Δεν το πιστεύω..."
Μετά συνέχισα το διάβασμα και λίγες γραμμές παρακάτω κατάλαβα τα πάντα.
Μοναδική εμπειρία διαβίωσης σε τέτοιο μέρος είχα στο στρατό (που αλλού) αλλά και πάλι όχι σε τέτοια πραγματική απομόνωση. (Που απομόνωση με τόση φύση γύρω σου δεν είναι αλλά το λέμε έτσι τώρα για να το καταλάβει κι ο κόσμος.) Η θέση ήταν για έναν μόνο του και τη είχα αναλάβει εθελοντικά διότι απλά κανείς δεν πήγαινε. Και φαντάσου ότι ήταν στη Σαντορίνη και όχι στην Ψαθούρα... Αλλά ήταν σε μια άκρη του Θεού. Είχα μία οικογένεια από ποντίκια του αγρού την οποία τάιζα κανονικότατα με μπισκότα και (βέβαια) τυρί. Και τρεις σκύλους οι οποίοι αποφάσισαν να με φυλάσουν από μόνοι τους.
6 μήνες. Το σημαντικότερο απ' όλα ήταν τα χαμηλά λευκά σύννεφα τη νύχτα. Ξυπνούσα με τα πουλιά και κοιμόμουν με τους γρύλλους.
Εκείνοι εκεί ήταν οι σημαντικότεροι 6 μήνες στη ζωή μου. Ειλικρινά και επακριβώς έτσι.
Οι περισσότεροι μέχρι σήμερα με ρωτούν περί φόβου και μοναξιάς. Πόσο ανύπαρκτα συναισθήματα μου ήταν αυτά. Πόσα πολλά πράγματα έχει να κάνεις με τόση πολύ φύση γύρω του. Πόσος πλούτος. Να μην τον προλαβαίνεις.

Εδώ όμως θα σταματήσω γιατί αυτό το blog είναι για να μιλάς εσύ για το έργο που έχεις να ολοκληρώσεις εκεί.
Σου εύχομαι κάθε επιτυχία και καλή δύναμη για ότι πρακτικό πρόβλημα προκύψει.

christoforos είπε...

lighthouse.life said...

"..δεν έχει νόημα να απαντώ με διάφορα μηνύματα στο τέλος"
---
Μην το λέτε, θα βρείτε το μόντους βιβέντι με τον καιρό/.

afterhours είπε...

Συγχαρητήρια για την δουλειά σου & τη προσπάθεια σου!Μπορείς να απαντάς στο καθένα το βράδυ χρησιμοποιώντας αυτό που σου είπε ο Οδυσσέας & βάζοντας ένα @ μπροστά από το όνομα του καθένα που σου άφησε σχόλιο. Αν πχ θες να απαντήσεις σε μένα ( @ afterhours) . Έτσι κάθε βράδυ θα γράφεις ένα μήνυμα από εδώ δίνοντας μια απάντηση σε όσους θες.
Να είσαι καλά!

ellinida είπε...

Απίθανο μπλογκ! Ζωή σε φάρο και μάλιστα σε ερημονήσι! Ζηλεύωωωωω!

ellinida είπε...

http://www.whispering-planet.blogspot.com/

Arkin είπε...

Μπορείς όμως να γράφεις το όνομα αυτού στον οποίο απαντάς πριν την απάντηση, π.χ.:

@ Οδυσσέας: μπλα μπλα μπλα

@ Arkin: μπλα μπλα μπλα

@ χ: μπλα ...

@ ψ: κλπ

scuba είπε...

Agapite giorgo,
se efxaristoume gia tin doulia pou kaneis oso kai goiteftiki kai an fenete ksero oti einai kai epiponei.
8a xaro an mporousa na boi8iso kapos gia na anadikti i doulia sou akoma kalitera sto web os webdeveloper pou eimai 8a mporousame na stisoume an site pou 8a mporeseis na kaneis blog image gallery, book ktl
na sou doso oso webhosting 8eleis gia na anebaseis oti iliko 8eleis video pdf ktl
stin dia8esi sou
nektarios
email: sylligardakis(papaki)gmail-com

Ανώνυμος είπε...

Γιώργο σήμερα μόλις έμαθα για την προσπάθεια που κάνεις και ήθελα να σε συγχαρώ και να σου πω πως δεν υπάρχουν λόγια που μπορώ να γράψω για την πραγματικά σπουδαία προσπάθεια που κάνεις.
Θα παρακολουθώ την προσπάθειά σου και σου εύχομαι ολόψυχα να πετύχεις τον αντικειμενικό σου στόχο.
Αλέξανδρος.
http://8848m.wordpress.com/

lighthouse.life είπε...

@afterhours ευχαριστώ και εφαρμόζω.
@Arkin επίσης ευχαριστώ και εφαρμόζω.
@Nektarios Ευχαριστώ και θα τα πούμε στο e-mail, όταν προλάβω, γιατί η προσφορά σου είναι πολύ ενδιαφέρουσα και χρήσιμη
@ Προς όλους bloggers: αρχίζω και αισθάνομαι το ρίγος του blogger, αισθάνομαι να επικοινωνώ, πράγμα που δεν το περίμενα και τόσο. Μάλλον δεν το είχα βιώσει και τώρα άρχισε και μου αρέσει. Παιδιά, ταυτόχρονα αιστάνθηκα και βάρος ευθύνης (να είμαι κάπως πως να το πω, "σωστός", να λέω πράγματα ενδιαφέροντα, κλπ. Αυτό δεν είναι καλό! Νάτη πάλι η προσπάθεια να κρατηθεί η ισορροπία. Το μέτρο. Το εγώ που είμαι εγώ, άσχετα με το τι μου υπο- επι-βάλλει το (κοινωνικό, διαδικτυακό,κλπ) πλαίσιο μέσα στο οποίο ζω και αναπνέω. Θα προσπαθήσουμε! Άλλωστε και ο χρόνος που έχω είναι περιορισμένος. Καλή η επικοινωνία μέσω διαδικτύου, αλλά η ζωή είναι εκεί έξω! Αισθάνομαι blogger!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Kαλή δύναμη!
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!