Κυριακή 11 Μαρτίου 2007


11 Μαρτίου 2007
Για να μπορέσουν να επιβιώσουν οι άνθρωποι που ζούσαν στο νησί είχαν διανοίξει και χτίσει με πέτρες διάφορα πηγάδια (έχω βρεί 5 ως τώρα). Αν και πολύ παράξενο για ένα νησί που το ύψος του από τη θάλασσα σε ελάχιστα σημεία ξεπερνάει τα 10 μ (μέγιστο 17), τα πηγάδια αυτά κρατούσαν πολύτιμο νερό, αν και -εκτιμώ-ελαφρώς υφάλμυρο. Ακόμη, επειδή τα ηφαιστειακά εδάφη δεν στραγγίζουν καλά, σε δυο σημεία το νερό της βροχής λίμναζε επιφανειακά και σχημάτιζε δυο μικρά τέλματα (0.5 και 1 στρέμμα αντίστοιχα) που στέγνωναν νωρίς το καλοκαίρι. Με άλλα λόγια δυο εποχιακούς υγρότοπους. Τούτη την άνοιξη με την αναβροχιά του φετεινού χειμώνα και οι δυο είναι εντελώς στεγνοί. Στον έναν από αυτούς είχαν φτιάξει, ποιος ξέρει πότε, μια ημικυκλική κατασκευή με πέτρες για καραούλι. Να κρύβονται για να τουφεκίσουν την τυχαία πάπια (ναι, περνούν και πάπιες, χτες είδα ένα ζευγάρι Πρασινοκέφαλες) γιατί το κρέας ήταν πολύτιμο και δυσεύρετο. Στον άλλο ανακάλυψα κάτι που δεν περίμενα: ολόκληρο τον σκελετό ενός κύκνου. Προφανώς είχε αφήσει εκεί την τελευταία του πνοή από την πείνα, τη δίψα, το κρύο , την εξάντληση, ποιος ξέρει; ποια κακοκαιρία, ποιες συνθήκες τον έφεραν εδώ;
Αν και η εικόνα που έχουμε για τα νησιά μας είναι αυτή του ξερού βράχου και των φρυγάνων, στα νησιά υπάρχουν υγρότοποι. Και μάλιστα πολλοί, και μάλιστα -αν και κυρίως μικροί- εξαιρετικής σημασίας, για τον άνθρωπο και τα ζώα. Είναι κυρίως παράκτιοι, είναι πάνω από 300, είναι παραμελημένοι, χτίζονται και αποξηραίνονται ραγδαία, συνειδητά αλλά και εν αγνοία. Η διατήρηση των υγρότοπων αυτών είναι θέμα ζωτικής σημασίας με το οποίο κανείς δεν είχε ασχοληθεί σοβαρά ως τώρα. Οι υγρότοποι αυτοί όχι μόνο είναι αναντικατάστατοι κρίκοι στον κύκλο του νερού, αλλά είναι οι φυσικές εκείνες οντότητες που θα μας δώσουν το μέτρο για το αν θα μπορέσουμε τα επόμενα δύσκολα χρόνια -εν όψει της βίαιης κλιματικής αλλαγής- που έρχονται, να διαχειριστούμε σωστά, τους περιορισμένους φυσικούς πόρους των νησιών μας που ήδη κακοποιούμε. Η σημασία των υγροτόπων βέβαια για τα μεταναστευτικά πουλιά είναι ανυπολόγιστη. (Αλλά διαβάστε περισσότερα στη διεύθυνση www.wwf.gr για το Πρόγραμμα Προστασίας των Υγροτόπων του Αιγαίου που τρέχει τα τρία τελευταία χρόνια).
Τα μπωφόρια σήμερα συνέχισαν πιο ενισχυμένα. Οκτώ και παραπάνω. Τον περισσότερο χρόνο μου τον πέρασα μέσα, αλλά το απόγευμα έκανα τη γνωστή διαδρομή για μέτρηση πουλιών. Τα ίδια τα χτεσινά, μάλλον καθηλωμένα από τον καιρό. Είδα όμως σήμερα και έξι Αιγαιόγλαρους, αλλά και ένα θηλυκό Θαλασσοπρίστη Mergus serrator.

8 σχόλια:

Sterna hirundo είπε...

Συγχαρητήρια για αυτήν την υπέροχη προσπάθεια-έρευνα.
Ελπίζω με τη βοήθεια του καιρού να αυξηθούν & οι ορνιθολογικές παρατηρήσεις

GALILAIOS είπε...

Ανακάλυψα το blog τυχαία (από το WWF αν θυμάμαι καλά).
Συνέχισε την προσπάθεια, είναι τρομερή. Έχοντας περάσει δύο χρόνια της ζωής μου στη Σκύρο, καταλαβαίνω πολύ καλά πώς είναι τα μποφωρ που χτυπάνε τους βράχους με την αλμύρα διάχυτη στον αέρα...
Θα παρακολουθώ την προσπάθεια και θα την διαδώσω.
Καλό Κουράγιο

Αθανάσιο Γαλιλαίος - Θεσ/νίκη

christoforos είπε...

Καλημέρα όλη μέρα! Αν κατάλαβα καλά η αποστολή σας είναι διπλή;

Ανώνυμος είπε...

Γιώργο, ούτε σε ζηλεύω ούτε δε σε ζηλεύω, αλλά έννοιωσα ένα μούδιασμα και ένα πετάρισμα όταν είδα και διάβασα. Να περάσεις καλά, να βρεις αυτό που ψάχνεις, να γεμίσεις ουρανό και θαλασσινό αέρα και ήχο και να μας στέλνεις τα νέα σου. Αν και είσαι εσύ εκεί στο φάρο στο νησί φαίνεται πως είναι μια προσπάθεια συλλογική στην οποία συμμετέχουν εταιρίες και άτομα και γιαυτό αξίζει ακόμη πιο πολύ τον κόπο.
Να είσαι καλά,
Χρυσούλα

Ανώνυμος είπε...

καλησπερα απο τον αγχωμενο δημοσιογραφο του αντεννα. Ηθελα να σε ενημερωσω οτι επικοινωνησα με τον κυριο Παπακωνσταντινου της ορνιθολογικης και ειναι ολα οκ. Καλησυνεχεια με τις παρατηρησεις σου και χαιρετισματα στα παιδια της Καθημερινης.

Ανώνυμος είπε...

ανκαλυψα το blog εντελως τυχαια ακι σαφως βρήκα κατι μοναδικο για τα ελληνικα δεδομενα, απ'οτι ξερω τουλαχιστον, μακαρι να σου πανε ολα καλα κε να βγει εστω και ..αυριο κατι καλο.αν και το αυριο, για την κατασταση που εχουμε φέρει(εχουν φερει) τον πλανητη είναι εξαιρετικά μακρυα.καλη επιτυχια εκει στην ερημια που οπως πιστευω μονο ερημια δεν ειναι αμετρητοι ωρισκονται καντα σου/σας

τασος μπασιας αγια παρασκευη - αθηνα 17/3/2007 μχ

Swell είπε...

Καλημέρα,

Θα ήθελα να σου κάνω δύο ερωτήσεις:

Η Ψαθούρα δεν είναι το πιο προστατευόμενο νησί του Θαλάσσιου Πάρκου Β.Σποράδων;

Ισχύει ότι ο φάρος είναι ο φωτεινότερος στο Αιγαίο, με ακτίνα 60 μιλίων;

Ευχαριστώ,

Κώστας Ζλατάνης

lighthouse.life είπε...

@ Κώστας Ζλατάνης. Το Πιπέρι είναι το πιο προστατευόμενο νησί στο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Βορείων Σποράδων, όχι η Ψαθούρα. Διότι εκεί γεννούν οι φώκιες. Εδω απλώς μας επισκέπτονται. Για περισσότερα πήγαινε : www.mom.gr
Ο φάρος της Ψαθούρας έχει ακτίνα 16-17 μίλια και είναι από τους μεγαλύτερους, αλλά όχι ο μεγαλύτερος απόσο ξέρω.