Παρασκευή 9 Μαρτίου 2007


9 Μαρτίου 2007 (διαβάστε τα δυο προηγούμενα σημερινά για να καταλάβετε)
Να κι οι υπέροχες μαλκόλμιες. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιο ελληνικό όνομα. Μήπως ξέρει κανείς; αν και η ομορφιά δεν χρειάζεται όνομα.

8 σχόλια:

antvol είπε...

Γιώργο, θερμά συγχαρητήρια τόσο για το blog σου όσο και για την προσπάθεια που κάνεις για ένα τόσο όμορφο σκοπό.

Μακάρι να μπορούσα να 'μουνα εκεί, μαζί σου.

Δεν ξέρω βέβαια αν θα σου ήμουν χρήσιμος στον εντοπισμό των πουλιών που ψάχνεις (μέχρι τώρα πάντως ξεχωρίζω άνετα σπουργίτια - γλάρους - περιστέρια - παπαγαλάκια - καναρίνια, κι όλα τ' άλλα γενικώς πουλιά).

Φτιάχνω όμως πολύ όμορφο καφέ, αξιοπρεπείς σαλάτες και ομελέττες και πλένω και πιάτα.

Υπό τις δεδομένες συνθήκες κάτι είναι κι αυτό, φαντάζομαι να συμφωνείς ...

ΥΓ Ευχαριστώ τον Νίκο Δήμου που μας μίλησε για σένα.

christoforos είπε...

Μάλλον θα σας κάνω και εγώ παρέα όσο θα μπλογκάρετε από Ψαθούρα/.

gerasimos είπε...

Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου έρχεται στο νου η σκηνή από την ταινία του Νάνι Μορέτι "Caro Diario" με έναν επισκέπτη σε απομονωμένο νησί που κάποια μέρα, μην αντέχοντας άλλο έτρεχε να προλάβει το φέρι-μπόουτ φωνάζοντας:"televisiooon, televisioon".
Καλή συνέχεια, και καλές...ηλεκτρονικές ανταποκρίσεις!

athanasia είπε...

Aγαπητέ Γιώργο,

Όλο αυτό μου θύμισε ένα πολύ ωραίο τραγούδι (LES COEURS TENDRES), το θυμήθηκα λόγω Doncat (που έδωσε αυτό τα στοιχεία του blog και με τον οποίο μοιράζομαι την αγάπη για την Jacque Brel), ελπίζω να βοηθούν τα γαλλικά σου, δεν θυμάμαι όλους τους στίχους.

Y en a qui ont le coeur si large
Qu'on y entre sans frapper
.....
Y en a qui ont le coeur trop frêle
Pour vivre comme toi et moi
.....
Y en a qui ont le coeur si tendre
Qu'y reposent les mésanges
.....
Y en a qui ont le coeur si vaste
Qu'ils sont toujours en voyage
.....
Y en a qui ont le coeur trop vaste
Qu'ils sont toujours en voyage
.....
Y en a qui ont le coeur dehors
Et ne peuvent que l'offrir

Ωραία δουλειά (που είναι φανερό ότι την κάνεις με πολλή αγάπη), μου θύμησε αυθόρμητα ένα πολύ ωραίο τραγούδι!

Ανώνυμος είπε...

Γιώργο γειά!!!
Είμαστε όλοι σπίτι και βλέπουμε το blog και ο Δημήτρης εξηγεί στην Λενιώ που είσαι και τι κάνεις. Πρέπει να κάνει ψόφο εκεί σήμερα γιατί εδώ φυσάει πολύ ξαφνικά.
Για τις Μαλκόλμιες, νομίζω πως λέγονται "Αγιοπουλιά" αν θυμάμαι καλά (από την καθ. Οικονομίδου).
Σε φιλούμε
Δανάη, Δημήτρης, Λενιώ

Unknown είπε...

Συγχαρητήρια για την αξοζήλευτη δράση σου.
Μια ας πούμε συμβουλή . Νομίζω ότι το blog δέχεται αλλαγές ώστε να εμφανίζονται στην αρχή οι σελίδες που έγραψες πρώτα. Αυτό θα κάνει πιο εύκολη την παρακολούθηση της όλης πορείας της εργασίας σου από τους επισκέπτες του blog.
Και πάλι συγχαρητήρια.

LadyHawk είπε...

Ανταποκρίθηκα ανυποψίαστη στη προτροπή σου "Μπέστε στο www...." και τα φουρτουνιασμένα μποφώρ της Ψαθούρας άνοιξαν διάπλατα ένα παράθυρο στο δικό μου χθές, με φως, ήχους και μυρωδιές από ένα άλλο κομμάτι της Ελλάδας που επιμένει να με συντροφεύει καθημερινά.

Γιώργο, η διαδρομή σου στην ανεμοδαρμένη Ψαθούρα μόνο δύναμη και αναζωογόννηση θα φέρει! Σου εύχομαι να ρουφήξεις μέχρι τελευταίας σταγόνας αυτήν την υπέροχη εμπειρία και σ'ευχαριστώ για την ευκαιρία να ρίχνω και γω κλεφτές ματιές στην άγρια αυτή ομορφιά.

YanTsou είπε...

Γιώργο

Ο Θ. Χελδράιχ στο "Λεξικό των Δημωδών Ονομάτων των Ελληνικών Φυτών" του 1909 ονομάζει την Malcolmia maritima αγριοβιολέττα και αγριοπουλιά. Δεν αναφέρει καθόλου την M. flexuosa. Ίδια ονόματα χρησιμοποιεί και ο Καββάδας στο "Εικονογραφημένον Βοτανικόν - Φυτολογικόν Λεξικόν" του 1956, ο οποίος όμως αναφέρει την M. flexuosa αλλά χωρίς κοινή ονομασία.

Γενικά το "Αγριοβιολέττα" χρησιμοποιείται μάλλον περισσότερο είτε για την M. maritima (πχ. Μπάουμαν) είτε για την M. flexuosa (πχ. Σφήκας) είτε για όλες τις Malcolmia. Για το υποείδος βέβαια τρέχα γύρευε.

Να περνάς καλά και να μαθαίνουμε τα νέα σου.

YanTsou