Παρασκευή 9 Μαρτίου 2007

5η μέρα στο νησί


Παρασκευή 9 Μαρτίου 2007
Η μετανάστευση έχει αρχίσει, αλλά και σήμερα είχε βοριά και βορειοδυτικό ισχυρό άνεμο μέχρι και 6 ως 7 Μπωφόρ εδώ στο νησί και ελάχιστα καινούργια πουλιά έφτασαν.
Με το που βγήκα το πρωί έξω για να πιω τον καφέ μου, τον είδα. Περπατούσε κολλητά στο βορεινό τοιχαλάκι του αυλόγυρου και συγκεντρωμένος ανεβοκατέβαζε το κεφάλι χτυπώντας επίμονα το χώμα με το ράμφος. Κάθε τόσο έκανε κλαπ και κάτι κατέβαζε. Αν και έψαξα μετά δεν κατάλαβα τι ήταν αυτό που έτρωγε. Όπως και πριν από μερικά χρόνια που τον είδα ανάμεσα στα έρημα καλντερίμια των Κήπων στο Ζαγόρι και ένιωσα πως ήρθε η άνοιξη, έτσι και σήμερα, αν και είχα ακούσει και είχα δει κι άλλα πουλιά, ο πρώτος τσαλαπετεινός με έκανε να αισθανθώ πως ήρθεν επιτέλους η άνοιξη κι ας πρόκειται για μια εντελώς χειμωνιάτικη κρύα μέρα. Κατερίνα Φ. συμφωνώ μαζί σου!
Κατά τα άλλα συνέχισα το ψάξιμο για φωλιές Καλικατζούνων. Τα κλου της ημέρας: ένα αγριοκούνελο που πετάχτηκε βιαστικά από μια άδεια, περσινή, φωλιά καθώς πλησίαζα· οι υπέροχες ολάνθιστες συστάδες της Malcolmia flexuosa naxensis σε αντίθεση με την κατάμαυρη λάβα· οι αεικίνητοι Δασοφυλλοσκόποι Phylloscopus collybita που πετώντας γρήγορα σαν έντομα και κάνοντας απότομες στροφές και προσγειώσεις κυνηγούσαν, έντομα μάλλον, ανάμεσα στα εντυπωσιακά, μαύρα, μεγάλα και στρογγυλεμένα βασαλτικά λιθάρια της ακτής.

3 σχόλια:

Nikos Dimou είπε...

Συγχαίρω για την θαυμάσια δουλειά. Θα προσπαθήσω να διαδόσω το blog σας.

Ανώνυμος είπε...

τον ειχα ακουστα τον περιφημη κύριο τσαλαπετεινο αλλα τωρα τον ειδα πρωτη φορα στη ζωη μου!

πολύ μούρη!

hotel iris είπε...

σιγά σιγά νομίζω πως θα μαζευτεί μια μεγάλη και ωραία παρέα, που πιστεύω να κάνει τη μοναξιά σου πιο εύκολη
δεν μπορώ να μην πω πως ζηλεύω για αυτή την επαφή σου με την φύση αλλά και αυτή την ηρεμία του μυαλού
σε λίγο που θα μπει για τα καλά η άνοιξη και ο καιρός θα ηρεμίσει θα είναι σαν ένας μικρός παράδεισος εκεί
εύχομαι και καλή δύναμη και καλή επιτυχία για το σκοπό της αποστολής