αλόννησος ΨΑΘΟΥΡΑ
Η Ψαθούρα είναι αλόννησος. Πάει να πει θαλασσινό νησί· δηλαδή, δεν την αγκαλιάζει απλώς η θάλασσα, όπως όλα τα νησιά· προέρχεται από τη θάλασσα, είναι κομμάτι του θαλασσινού σύμπαντος, όχι κομμάτι της στεριάς. Μ’ άλλα λόγια, σ’ άλλες εποχές θα λέγαμε: ανήκει στο βασίλειο του Ποσειδώνα, όχι του Δία.
Δεν είναι μόνο που η αρμύρα καβαλάει τους αέρηδες και καταδυναστεύει όλο το νησί, αλλά και η όποια χερσαία υπόσταση της νήσου είναι ασήμαντη μπροστά στη θαλάσσια. Κι ας βλέπουμε εμείς ότι το νησί είναι στεριά. Η θάλασσα είναι που έχει εδώ τον πρώτο λόγο. Το νησί είναι παιδί της θάλασσας· το γέννησε από τα σπλάχνα της με μια έκρηξη υποθαλάσσιου ηφαιστείου εδώ κι εκατομμύρια χρόνια (Αν υπάρχει σχέση μεταξύ ηφαιστειακότητας και των σεισμών του 19ου αι., του 1965 και του 1973 δεν το ξέρω).
Στα γύρω νερά βρίσκονται καλά ψαροτόπια, έτσι οι Αλοννησιώτες ψαράδες (αλλά κι άλλοι από τη Χαλκιδική κυρίως, τη Λαμία, τη Βόρεια Εύβοια) έρχονται δω συχνά για να ψαρέψουν ιδίως την άνοιξη. Άλλωστε και στο μεγάλο «πάγκο» των Γιούρων να θέλει να ψαρέψει κάποιος, όταν έχει καιρό στην Ψαθούρα έρχεται να πιάσει.
Γενικώς όμως τα νερά της Ψαθούρας είναι ο φόβος και ο τρόμος των ψαράδων, έτσι όπως είναι γεμάτα ξέρες και όπως τη δέρνουν οι ανέμοι απ’ όλες τις μεριές.
Άλλωστε οι ξέρες και το χαμηλό σχήμα του νησιού που το κάνει να μη φαίνεται από μακριά, όπως και το γειτονικό Ψαθονήσι ήταν η αιτία πολλών ναυαγίων γνωστών (και αρκετών άγνωστων φαντάζομαι). Αντιγράφω τα γνωστά επιγραμματικά από το βιβλίο του Κ. Μαυρίκη "Άνω Μαγνήτων Νήσοι" :
· Κλασική εποχή (4ος αι. π.Χ.) δυτικά του νησιού, διαλυμένο, συλημένο.
· Τελευταίο τέταρτο 19ου αι. Δανέζικο εμπορικό. Αφορμή για το χτίσιμο του φάρου.
· Πλοίο με τη χάλκινη επικάλυψη. Ψαθονήσι. «Πολύ πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο».
· Δεκαετία ’60 (;): Πέραμα (τύπος σκαριού) Ψαθονήσι.
· Δεκαετία ’60 (;): Λίμπερτυ με μετάλλευμα (μινεράλι)
· 1991, Αύγουστος : «Παναγία Τήνου», τουριστικό, ξύλινο, (Φαίνεται ακόμη η μηχανή και μεγάλα κομμάτια του πλοίου ξεβρασμένα στις παραλίες).
Με τις μεταμορφώσεις της, τις αλλαγές, τις γλύκες της και τα ξεσπάσματά της, με τις χίλιες δυο εικόνες της, μ' έχει συνεπάρει η θάλασσα αυτές τις μέρες. Φαίνεται, μετά από τόση παραμονή στο θαλασσινό βασίλειο της αλοννήσου Ψαθούρας, άρχισε να ξυπνάει και να κουνιέται μέσα μου η νησιώτική μου ράτσα (ο Κεφαλλονίτης και ο Συριανός) και να αντιμάχονται τη βουνίσια (που δεν μπορεί παρά να σχετίζεται με την Κρήτη). Μαύλισμα το λέγαν αυτό παλιά. Μαύλισμα θαλασσινό.
6 σχόλια:
Κύριε Ζλατάνε, δεν ξαναβρίσκω τώρα το σχόλιό σας, προφανώς το βάλατε κάπου πολύ πίσω. Το απαντώ από μνήμης. Το πιο προστατευόμενο νησί στο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου-Βορείων Σποράδων είναι το Πιπέρι, όχι η Ψαθούρα.
Κύριε Ζλατάνη βρήκα την ερώτηση και έβαλα απάντηση στο πόστ που την βάλατε.
Έμαθα για το εγχείρημα «Ψαθούρα» από δελτίο τύπου που μου έστειλε φίλος. Μου πήρε μια δυο επισκέψεις να καταλάβω περί τίνος ακριβώς επρόκειτο (κι ακόμα βέβαια έχω πολλές απορίες).
Πόσο αγάπη, πάθος, ρομαντισμό πρέπει να έχει κανείς μέσα του για να κάνει κάτι τέτοιο? Ή...πόσο μεγάλη τρέλα? Και πώς αφήνει αγαπημένους του και γίνεται ερημίτης έστω και με ημερομηνία λήξης? Είναι ίσως και για... «ιδίαν χρήση» αυτή η απομόνωση, πέρα από την παρατήρηση των πουλιών? Για περισυλλογή, για αυτοσυγκέντρωση, για ανασύνταξη? Υποθέτω πως ναι.
Τελικά όμως, ό,τι από όλα κι αν είναι, είναι συναρπαστικό! Απολύτως!
Έκτοτε, διαβάζω φανατικά τα νέα της ημέρας και τη κουβέντα που προκαλούν. Βραδινές ώρες πάντα. Είναι ωραία να κλείνω τη μέρα μου στη πόλη με εικόνες με ήλιο, αρμύρα και θάλασσα. Κι οι περιγραφές βεβαίως, ποιητικές και προσωπικές...
Σήμερα το μεσημέρι στη πόλη μου τη Θεσσαλονίκη είχε έναν υπέροχο ήλιο και μια υπέροχη θέα στη θάλασσα. Αυτή την εικόνα θα βλέπει ο κ.Κατσαδωράκης σκέφτηκα, μόνο που θα τη βλέπει παντού και γύρω γύρω, ‘360 μοίρες εικόνα’. Κι όχι μόνο θα τη βλέπει αλλά θα την ακούει κιόλας, χωρίς τον ήχο της παραλιακής λεωφόρου! Τυχερός!
LG
(από τα αρχικά μου
ή αλλιώς, από μια διαφήμιση που κυκλοφορεί τελευταία,
Life is Good…)
Μπράβο σας,καθημερινά διαβάζω νέα σας απο την διαβίωση σας στον φάρο.Είναι πραγματικά ενδιαφέρον και συνεχίστε την προσπάθεια σας.
έτσι και μόνο για την καταγραφή
σας διαβάζω συστηματικά και ταξιδεύω... νάστε καλά
ένας αναγνώστης
Κύριε Κατσαδωράκη έμαθα για την παραμονή σας στην Ψαθούρα από την Ελευθεροτυπία και σήμερα διάβασα όλα τα post σας.
Σας ζηλεύω για την εμπειρία και σας θαυμάζω για την απόφαση, την ευαισθησία των κειμένων και του φακού σας.
Αν κατάλαβα σωστά (από τα post των πρώτων ημερών) μάλλον σήμερα γιορτάζει κάποιος αγαπημένος σας Βαγγελάκης, σας εύχομαι λοιπόν χρόνια πολλά και καλή δύναμη στο έργο σας.
Άννα
Δημοσίευση σχολίου