ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΚΟΣΜΟΙ
19 Μαρτίου 2007
Ένα νησί, ένας μικρόκοσμος, τέσσερις κόσμοι στο μυαλό μου, αλλά δεν μπορώ να τους δω όλους με τα μάτια μου.
Ο πρώτος κόσμος λέγεται θάλασσα και αν δεν υπήρχε αυτός η Ψαθούρα δε θα λεγόταν νησί. Είναι ο γαλάζιος κόσμος της σμέρνας, των ψαριών, των δελφινιών, και της φώκιας. Εγώ βλέπω, μπορώ να δω, μόνο την επιφάνειά του. Με τον κόσμο αυτό με συνδέουν οι Καλικατζούνες. Είναι ένας κόσμος που το ξέρουν καλά γιατί εκεί μέσα κυνηγούν. Κι εγώ προσπαθώ να μάθω καλά τις Καλικατζούνες.
Ο δεύτερος είναι ο δικός μου κόσμος, πάνω στη στεριά. Εδώ κινούμαι εγώ. Μπορώ να τον δώ και να τον περπατήσω. Τον μοιράζομαι με χίλια άλλα πλάσματα και με τις Καλικατζούνες, γιατί κι αυτές κάνουν τις φωλιές τους και ξεκουράζονται στα όρια του κόσμου αυτού με τη θάλασσα. Είναι ένας κόσμος με βράχια μαύρα, ανδεσίτες από ηφαίστεια που εξερράγησαν 20 εκατομύρια χρόνια πριν. Είναι ένας κόσμος επίπεδος, 771 στρέμματα, το ψηλότερο σημείο του είναι το κουβούκλιο του φαναριού (17 +25 μέτρα).
Ο τρίτος είναι ένας κόσμος που σκεπάζει τουλάχιστον τα 600 από τα 771 στρέμματα του νησιού. Είναι ο μυστηριακός κόσμος κάτω από το πυκνό και αδιαπέράστο στρώμα που σχηματίζουν τα πυκνά σχοίνα και οι ακόμη πιο πυκνές κι αγκαθωτές αστοιβές. Κι αυτού του κόσμου βλέπω μόνο την επιφάνεια και κινούμαι ανάμεσα στα κενά που αφήνει, αλλά δεν μπορώ να τον προσπελάσω, ούτε να δω το εσωτερικό του.Μόνο κλεφτές ματιές στα άκρα του μπορώ να ρίξω. Είναι για μένα σαν ένας άλλος πλανήτης: Είναι ένας κόσμος που φαντάζομαι . Είναι ο κόσμος των αρουραίων, των αγριοκούνελων και των σαυρών.
Ο τέταρτος είναι ένας κόσμος που βλέπω μεν αλλά δεν μπορώ κι αυτόν να τον προσπελάσω, να μπω και να ζήσω μέσα του. Είναι ο αέρας, ο κόσμος που διαφεντεύουν τα πουλιά. Αδιαμφισβήτητοι τσιφλικάδες στον κόσμο αυτό είναι η συμμορία των γλάρων που ελέγχουν το νησί άπ΄'ακρη σε άκρη. Το τσιχλογέρακο είναι ένας απλώς δερβέναγας της κεντρικής λόχμης από αγριελιές. Οι γλάροι τίποτα και κανέναν δεν φοβούνται. Κάνουν πίσω μόνο όταν αντηχεί στον ουρανό η στριγγιά κραυγή του Πετρίτη ή του ζευγαριού των Πετριτών, που, εικάζω, μας επισκέπτονται από τα Γιούρα κάθε τόσο για να θυμίσουν την επικυριαρχία τους και σε τούτο εδώ το νησί.
Ένα νησί, ένας μικρόκοσμος, τέσσερις κόσμοι στο μυαλό μου, αλλά δεν μπορώ να τους δω όλους με τα μάτια μου.
Ο πρώτος κόσμος λέγεται θάλασσα και αν δεν υπήρχε αυτός η Ψαθούρα δε θα λεγόταν νησί. Είναι ο γαλάζιος κόσμος της σμέρνας, των ψαριών, των δελφινιών, και της φώκιας. Εγώ βλέπω, μπορώ να δω, μόνο την επιφάνειά του. Με τον κόσμο αυτό με συνδέουν οι Καλικατζούνες. Είναι ένας κόσμος που το ξέρουν καλά γιατί εκεί μέσα κυνηγούν. Κι εγώ προσπαθώ να μάθω καλά τις Καλικατζούνες.
Ο δεύτερος είναι ο δικός μου κόσμος, πάνω στη στεριά. Εδώ κινούμαι εγώ. Μπορώ να τον δώ και να τον περπατήσω. Τον μοιράζομαι με χίλια άλλα πλάσματα και με τις Καλικατζούνες, γιατί κι αυτές κάνουν τις φωλιές τους και ξεκουράζονται στα όρια του κόσμου αυτού με τη θάλασσα. Είναι ένας κόσμος με βράχια μαύρα, ανδεσίτες από ηφαίστεια που εξερράγησαν 20 εκατομύρια χρόνια πριν. Είναι ένας κόσμος επίπεδος, 771 στρέμματα, το ψηλότερο σημείο του είναι το κουβούκλιο του φαναριού (17 +25 μέτρα).
Ο τρίτος είναι ένας κόσμος που σκεπάζει τουλάχιστον τα 600 από τα 771 στρέμματα του νησιού. Είναι ο μυστηριακός κόσμος κάτω από το πυκνό και αδιαπέράστο στρώμα που σχηματίζουν τα πυκνά σχοίνα και οι ακόμη πιο πυκνές κι αγκαθωτές αστοιβές. Κι αυτού του κόσμου βλέπω μόνο την επιφάνεια και κινούμαι ανάμεσα στα κενά που αφήνει, αλλά δεν μπορώ να τον προσπελάσω, ούτε να δω το εσωτερικό του.Μόνο κλεφτές ματιές στα άκρα του μπορώ να ρίξω. Είναι για μένα σαν ένας άλλος πλανήτης: Είναι ένας κόσμος που φαντάζομαι . Είναι ο κόσμος των αρουραίων, των αγριοκούνελων και των σαυρών.
Ο τέταρτος είναι ένας κόσμος που βλέπω μεν αλλά δεν μπορώ κι αυτόν να τον προσπελάσω, να μπω και να ζήσω μέσα του. Είναι ο αέρας, ο κόσμος που διαφεντεύουν τα πουλιά. Αδιαμφισβήτητοι τσιφλικάδες στον κόσμο αυτό είναι η συμμορία των γλάρων που ελέγχουν το νησί άπ΄'ακρη σε άκρη. Το τσιχλογέρακο είναι ένας απλώς δερβέναγας της κεντρικής λόχμης από αγριελιές. Οι γλάροι τίποτα και κανέναν δεν φοβούνται. Κάνουν πίσω μόνο όταν αντηχεί στον ουρανό η στριγγιά κραυγή του Πετρίτη ή του ζευγαριού των Πετριτών, που, εικάζω, μας επισκέπτονται από τα Γιούρα κάθε τόσο για να θυμίσουν την επικυριαρχία τους και σε τούτο εδώ το νησί.
12 σχόλια:
Αγαπητέ κ. Κατσαδωράκη, παρακολουθώ τις ημερολογιακές σας καταγραφές, αλλά σήμερα με εντυπωσίασε η ευαισθησία της γραφής σας, οι τέσσερις κόσμοι σας που συμπλέκονται σε ένα γοητευτικό κειμενικό, το σημερινό σας post.
Είναι γιατί αυτοί οι κόσμοι δεν μας ανήκουν.
Απλοί διαχειριστές τους είμαστε
..και μάλιστα κακοί.
Ευτυχώς που η θάλασσα ανήκει στις σμέρνες κι ο αέρας στους γλάρους.
Καλό σου Βράδυ !
Γιώργο γεια χαρά
Έχω μια ιδέα για τα νέα σου κιάλια: στον/ην επόμενο/η δημοσιογράφο που θα σε επισκεφτεί, ζήτα του στα ίσα να σου φέρει ένα καλό ζευγάρι κιάλια -για να τον θυμάσαι! Μη το σκέφτεσαι. Αν είναι από κανάλι, τα έξοδα είναι φραγκοδίφραγκα γι' αυτούς και θα το περάσουν και στο ρεπορτάζ...
Και δυο σκέψεις ακόμη:
Μπορεί εσύ να λες ότι θα κάτσεις εκεί μόνο ένα μήνα αλλά δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί ομολογούν πως σε ζηλεύουν.
Θυμήθηκα αυτό που λένε ότι ο Θεός έκανε τη φύση και ο Κάιν την πρώτη πόλη -και είμαστε όλοι προσκολημένοι στη ζωή σ' αυτήν. Έτσι, ενώ τα ΜΜΕ το βλέπουν σαν κάποια φοβερή αυτοθυσία, εσύ φαίνεσαι να το απολαμβάνεις και αυτό το μεταδίδεις στα γραφόμενά σου.
Έδειξα το blog σου στο μεγάλο μου γυιό, 13 χρονών και ενθουσιάστηκε.
Να ξέρεις ότι μας κάνεις περήφανους.
Μιχάλης Τρεμόπουλος
Σας άκουσα στο ραδιόφωνο σήμερα το βράδυ και σας χάρηκα! Να είστε καλά.
Bravo!
Χαιρετισματα απο το μακρινο Βuffalo!
Διαβαζα τα προηγουμενα σας ποστ, συγχαρητηρια!
Τι φοβερο που ειναι το ιντερνετ και το μπλογκιν τελικα...
Εσεις γραφετε απο την Ψαθουρα και καποιος σας διαβαζει απο την αλλη ακρη του πλανητη!
Καλη σας μερα!
Η Παιδαγωγική Ομάδα του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ελευθερίου Κορδελιού Θεσσαλονίκης σε επισκέπτεται καθημερινά και παίρνει μια πνοή από τον θαλασσινό αέρα που μας στέλνεις.
Να 'σαι καλά!
Πώπω, μεθυστκή η περιγραφή σου. Σχεδόν μου ήρθε και η μυρωδιά των ¨κόσμων¨ σου.
Ξέχασες όμως έναν που γνωρίζω ότι είναι και αδυναμία σου: τον κόσμο του "έναστρου ουρανού".
Μακάρι να ήμουν εκεί!
Πέρη Κ.
Παίρνω πολύ δύναμη από τα σχόλιά σας μόνο και μόνο γιατί αποκτώ την ψευδαίσθηση ότι είναι κάμποσοι αυτοί που είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε τις ζωές μας για μια ζωή με λιγότερη εξάρτηση από άχρηστα gadgets, πιό αρμονική με τους ρυθμούς της φύσης και ένα πλανήτη με δικαιότερη κατανομή των αγαθών της φύσης. Και έχω δικαίωμα στο όνειρο.
Πέρασα το καλοκαίρι από την Ψαθούρα σε μονοήμερη εκδρομή από τη Σκόπελο...
Ακόμη και τότε, μέσα στο ζεστό καλοκαίρι, με φίλους και δεκάδες άλλους ανθρώπους να πλατσουρίζουν στα νερά, το νησί μου είχε φανεί μελαγχολικό... Φαντάσου το χειμώνα.
Ανακάλυψα το blog σου μέσω των «ΝΕΩΝ». Με τόσους δημοσιογράφους που σε επισκέπτονται στο Φάρο, ελπίζω να μην είναι όσο μοναχικά περίμενες ε;
Καλό κουράγιο σου εύχομαι.
Ελπίζω η δημοσιότητα που γνώρισε η έρευνα αλλά και η ίδια η Ψαθούρα μέσω των ΜΜΕ αλλά και του blog να ΜΗΝ έχει ως συνέπεια να γίνει η Ψαθούρα στο κοντινό μέλλον τουριστικός προορισμός!
Γιώργο παρακολοθώ το blog σου εδω και λίγες μέρες μετά από ένα σχετικό άρθρο της Ελευθεροτυπίας.Η περιγραφή σου είναι τόσο χαλαρωτική και ας ζώ σε κυκλαδονήσι(Σαντορίνη) από το Σεπτέμβρη του 2005 ώς δημόσιος υπάλληλος(Υπ.Οικ/κων) καταγόμενος από την Πάτρα.Τελικά περισσότερα νέα(πραγματικά και ενδιαφέροντα νέα) μπορεί να υπάρχουν στην Ψαθούρα από ότι στην μικρή και κάποιες φορές ανούσια καθημερινότητα του νησιού μας.Θαυμάζω τη δουλειά σου και τη θεωρώ πραγματικά πολύ ρεαλιστικότερη και ουσιώδης από πολλές άλλες.Άμεσο το αποτέλεσμα της και καθημερινή επαφή με την ομορφία της ζωής.Συνέχισε να μας τρέφεις με ωραιές εικόνες.Το έχουμε τόσο ανάγκη.Καλή συνέχεια στο έργο σου. ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΓΙΩΡΓΟ ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΗ ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΤΟ BLOG ΣΟΥ!!ΕΜΑΘΑ ΤΟ SITE ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ INTERNET.ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΠΟΛΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΗΝΟΤΗΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ ΓΙΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΗΣΙ.ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΠΟ ΘΗΡΑ.
Δημοσίευση σχολίου