Πέμπτη 8 Μαρτίου 2007

Φυσάει βοριάς σήμερα όλη τη μέρα και εμπόδισε τα μεταναστευτικά πουλιά να φτάσουν, όπως χτες που όλη τη μέρα εμφανίζονταν κίρκοι, τρίγγες, ερωδιοί, καρβουνιάρηδες, φυλλοσκόποι, γεράκια και άλλα. Σήμερα τίποτα. Το τσιχλογέρακο, ο δερβέναγας του νησιού κάνει τις γνωστές περιπολίες και διώχνει όλους τους παρείσακτους για να μη του φάνε τους μεζέδες. Το πρωί καφές με τη σόμπα υγραερίου και ξεκίνημα για ψάξιμο και εντοπισμό νέων φωλιών καλικατζούδων. Έχω βρεί δέκα μέχρι σήμερα αλλά θέλει προσοχή γιατί τα μεγάλα κομμάτια λάβας στην ακτή ξεκολλάνε συχνά πυκνά. Πολλές είναι μη προσεγγίσιμες και το μόνο που κάνω είναι να τις εντοπίζω από τις άσπρες κουτσουλιές πάνω στα μαύρα βράχια και να τις κοιτώ από μακριά, χωρίς να βλέπω τίποτα μέσα. Το μεσημέρι επιστροφή για κολατσιό και καφέ. Το απόγευμα διαδρομές για μέτρηση μεταναστευτικών. Μόλις λίγο πριν το σούρουπο μαζεύομαι. Πλένομαι, ετοιμάζω γρήγορο βραδινό, ανάβω τη σόμπα πετρελαίου και βάζω μπρος τη γεννήτρια. Συνδέομαι στο διαδίκτυο, αδειάζω τις φωτoγραφίες, ενημερώνω το blog, κατεβάζω και απαντάω e-mail. Η γεννήτρια δουλεύει για 3-4 ώρες. Ύπνος στις 11-11.30, αφού πρώτα βγω έξω για τη νυχτερινή ανάγνωση του ουρανού. Έτσι ήταν ως τώρα, με μικρά διαλείματα για τηλεφωνήματα, διάβασμα, γράψιμο. Οι ιδέες πολλές, οι εικόνες καταιγιστικές, απίστευτης ομορφιάς. Οι πολυπληθέστεροι και πιο εμφανείς μόνιμοι συγκάτοικοί μου: ασημόγλαροι, καλικατζούνες (βέβαια), μύχοι (ανοιχτά), αρουραίοι, αγριοκούνελα, σχίνοι, μυρτιές, αγριελιές, αστοιβές (μακράν οι Κινέζοι της Ψαθούρας), μαγκούτες (η Ferula communis), και φυσικά οι γουστέρες Podarcis erhardii, και τα ίτσια (Narcissus pseudonarcissus μάλλον γιατί στα φυτά δεν είμαι δυνατός) που τάφεραν μαζί τους οι κάτοικοι εδώ του νησιού για να ομορφαίνουν τις αυλές τους κι αυτά ξεχύθηκαν σε όλο το νησί με σκοπό να το μεθύσουν με το άρωμά τους.